در دسامبر 2021، جراح ژنرال Vivek Murthy هشداری نادر صادر کرد: چالش‌های سلامت روان منجر به “اثرات مخرب” در بین جوانان می‌شود. اظهارات وی در حالی بیان شد که میزان خودکشی جوانان 10 تا 19 ساله آمریکایی از سال 2001 تا 2019 40 درصد افزایش یافت، در حالی که مراجعات به اورژانس برای آسیب رساندن به خود 88 درصد افزایش یافت.
اخیراً، دکتر مورتی از موقعیت خود برای برجسته کردن این موضوع استفاده کرده است، همانطور که دکتر سی. اورت کوپ، که جراح عمومی در دهه 1980 بود، به طور مشهور به خطرات مرتبط با سیگار اشاره کرد. دکتر مورتی در یک تور شنیداری مختلف بوده است و با دانشجویان، کارکنان مراقبت های بهداشتی و گروه های اجتماعی در سراسر کشور صحبت کرده است.
او اخیرا با نیویورک تایمز در مورد شدت فزاینده تمرکز خود بر این موضوع صحبت کرد. این گفتگو برای وضوح و اختصار ویرایش شده است.
شما سلامت روان را به عنوان «بحران سلامت عمومی تعیین کننده زمان ما» توصیف کرده اید. چرا؟
من به سلامت روان به عنوان سوختی فکر می کنم که به ما امکان می دهد برای اجتماع، دوستان، خانواده و زندگی خود ظاهر شویم. و وقتی آن مخزن سوخت کم است، توانایی ما را برای اینکه بتوانیم در بهترین لحظاتمان باشیم و در محل کار یا مدرسه ظاهر شویم، به خطر می اندازد.
نسل های دیگر با چالش های بهداشت روانی مواجه بوده اند. آیا امروز چیزی متفاوت است؟
یه چیزی هست که بدتره این فقط در مورد تشخیص بیشتر نیست. بله، تمایل بیشتری برای صحبت در مورد سلامت روان آنها وجود دارد و این به افزایش گزارش دهی کمک کرده است. اما میزان بستری شدن در بیمارستان افزایش یافته و خودکشی ها افزایش یافته است. اینها چیزهای واقعی هستند. چیزی باعث درد و ناامیدی بزرگتر می شود.
نکاتی برای والدین برای کمک به نوجوانان در حال مبارزه خود
آیا نگران نوجوان خود هستید؟اگر نگران این هستید که نوجوان شما ممکن است افسردگی یا افکار خودکشی را تجربه کند، چند کار وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید. دکتر کریستین موتیه، مدیر ارشد پزشکی بنیاد آمریکایی برای پیشگیری از خودکشی، این مراحل را پیشنهاد می‌کند:
شما به دلایل متعددی اشاره کرده اید، از جمله انگی که جوانان را از جستجوی کمک و منابع ناکافی درمان باز می دارد. چه علل دیگری را می بینید؟
عواملی هستند که باعث بحران سلامت روان می شوند که اگر واقعاً می خواهیم ریشه مشکل را پیدا کنیم، باید به آنها رسیدگی کنیم. اینها شامل بحران فزاینده تنهایی و انزوا است. این واقعیت که قلدری نه تنها به صورت آفلاین بلکه آنلاین صورت می گیرد. این واقعیت که بچه های ما توسط یک محیط اطلاعاتی احاطه شده اند که 24 ساعت شبانه روز به آنها می رسد و اغلب باعث ایجاد ترس و اضطراب می شود.
همچنین به این دلیل است که جوانان، وقتی به آینده فکر می کنند، تهدیدات عمیقی را که امروز با آن روبرو هستیم، مانند خشونت، نژادپرستی و تغییرات آب و هوایی می بینند، اما راه حل های موثری نمی بینند.
منظورتان از محیط اطلاعاتی رسانه های اجتماعی است؟
جوانان، به ویژه در اوایل نوجوانی، در مرحله حساس رشد هستند. مغز آنها در حال رشد است، روابط آنها با دیگران در حال توسعه است، هویت و عزت نفس آنها نیز در حال رشد است. و در حال حاضر، وقتی با جوانان در جاده صحبت می‌کنم، آنها به طور مداوم سه چیز را در مورد رسانه‌های اجتماعی به من می‌گویند: آنها می‌گویند این باعث می‌شود احساس بدتری نسبت به خودشان داشته باشند. این باعث می شود آنها احساس بدتری نسبت به دوستی های خود داشته باشند. و آنها نمی توانند از آن خارج شوند.
این تعجب آور نیست، تا حدی به این دلیل که این پلتفرم‌ها برای به حداکثر رساندن میزان زمانی که مردم صرف آنها می‌کنند طراحی شده‌اند، نه لزوما برای به حداکثر رساندن میزان خوبی که آن زمان را صرف می‌کنید یا اینکه چقدر در توسعه روابط سالم از شما حمایت می‌شود. نوجوانان نه تنها هر روز ساعات زیادی را در شبکه های اجتماعی می گذرانند، بلکه این زمانی است که از خواب، ورزش، تعامل حضوری با مردم، تکالیف مدرسه و سایر فعالیت هایی که ممکن است برای آنها شادی ایجاد کند، صرف نظر کنند.
همچنین تجربه بسیاری از افراد در رسانه های اجتماعی از قرار گرفتن در معرض محتوای مضر و غوطه ور شدن در فرهنگی وجود دارد که در آن دائماً خود را با نمایه ها و پست های افراد دیگر مقایسه می کنند که اغلب باعث می شود احساس بدتری نسبت به خود داشته باشند. این در حالی است که آنچه در شبکه های اجتماعی می بینید همیشه بازتاب دقیقی از اتفاقات نیست.
این پلتفرم ها همچنین به جوانان اجازه می دهد تا با هم ارتباط برقرار کنند و ایده های مختلف را کشف کنند. تنش بین اضافه بار اطلاعات و آزادی کاوش و بیان را چگونه در نظر می گیرید؟
زندگی برای مردم امروز بسیار پیچیده تر از 20 سال پیش و قطعا 100 سال پیش است. به نظر من نباید به 100 سال قبل برگردیم. اما با انتخاب‌های بیشتر، ارزش‌های لنگر که شما را در تعریف موفقیت راهنمایی می‌کنند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند. لحظاتی از این دست زمانی است که باید بپرسیم ارزش هایی که ما را به عنوان یک جامعه راهنمایی می کنند چیست؟
چه ارتباطی بین ارزش ها و سلامت روان وجود دارد؟
ارزش ها فیلتری هستند که برای کمک به تصمیم گیری در هنگام مواجهه با انتخاب ها استفاده می کنیم. اما ارزش‌های ما نیز همان چیزی است که در زندگی به سمت آن سوق می‌دهیم.
جوانان به من می گویند که احساس می کنند در فرهنگ شلوغی گرفتار شده اند. چیزی که آنها به من می گویند این بود که احساس می کردند از آنها خواسته می شود اهداف خاصی را دنبال کنند – شغلی با عنوانی جذاب، کسب درآمد زیاد، مشهور شدن، کسب قدرت. و بسیاری از آنها نه تنها گفتند که خسته شده اند، بلکه مطمئن نبودند که این امر برای آنها شادی به ارمغان بیاورد. اینجاست که باید مکث کنیم و از خود بپرسیم: آیا به فرزندانمان فشار می آوریم تا آنچه را که واقعاً به شادی و رضایت آنها منجر می شود، دنبال کنند؟
