پرونده تبعیض جنسی در هاوایی می تواند ورزش دبیرستانی را در سراسر ایالات متحده تغییر دهد

EWA BEACH، هاوایی – زمانی که اشلی بدیس و هم تیمی های واترپلو دخترانش مجبور شدند در اقیانوس تمرین کنند، با بادهای متزلزل و امواج متلاطم مبارزه می کردند، به اندازه کافی سخت بود، زیرا دبیرستان آنها نتوانست استخری برای آنها فراهم کند.

بادیس گفت، اما وقتی متوجه شد که ورزشکاران زن در تیم‌های دیگر که تمام روز با وسایل خود در مدرسه می‌دوند، برای استفاده از حمام به برگر کینگ نزدیک می‌دوند، یا زیر سفیدکننده‌ها یا در اتوبوس لباس عوض می‌کنند، تحقیرآمیز بود. پسرها چنین دغدغه ای نداشتند چون رختکن و امکانات خودشان را داشتند.

بدیس که اکنون 21 ساله است، در مصاحبه ای با او گفت: “شنیدن نگرانی ها و شکایات زیادی که آنها داشتند – باعث شد احساس کنم در این مورد تنها نیستم، اما این بسیار اشتباه است که با همه ما اینگونه رفتار می شود.” خانه خانواده در این حومه هونولولو.

بدیس در میان شاکیان یک پرونده بالقوه برجسته عنوان IX است که ادعا می کند تبعیض جنسی گسترده و سیستماتیک علیه ورزشکاران زن در دبیرستان جیمز کمپبل، بزرگترین دبیرستان دولتی هاوایی است.

با این حال، پرونده هاوایی در حال پیشروی است و فراتر از مسائل مربوط به مشکلات سیستماتیک مشارکت و رفتار نابرابر است: همچنین مقامات کمپبل را متهم می‌کند که با شناسایی شاکیانی که فقط از حروف اول خود در دادخواست استفاده کرده‌اند، اقدام به انتقام از دختران کرده‌اند. و با هشدار به اعضای هیأت علمی که با دقت در اطراف خود صحبت کنند.

بدیس گفت که وقتی مسئولان مدرسه مکرراً تهدید به لغو فصل واترپلو دختران می‌کردند، ناراحت‌کننده بود، سپس ادعا کردند که نیمی از مدارک برنامه، مانند فرم‌های پزشکی و رضایت‌نامه، وجود ندارد، حتی اگر ارائه شده بود.

و اکنون، در پی حکم یک قاضی فدرال در ماه ژوئیه مبنی بر اینکه این پرونده می تواند به عنوان یک اقدام دسته جمعی ادامه یابد، نتیجه محاکمه می تواند بر نسل های دختران در هاوایی تأثیر بگذارد و به عنوان یک آزمون استرس گسترده تر برای وعده ها و مسئولیت های عنوان IX عمل کند. .

چندین شاکی و خانواده هایشان برای اولین بار در مصاحبه با نیویورک تایمز به صورت علنی صحبت می کنند. چیزی که این پرونده را به ویژه دردناک می کند، زمان صدور گواهینامه کلاس – پنجاهمین سالگرد تصویب عنوان نهم – و محل اختلاف است – خانه نماینده سابق ایالات متحده پتسی تی مینک، یکی از معماران این اقدام. و یک شخصیت سیاسی محترم در هاوایی. مینک در سال 2002 درگذشت.

الن جی استاوروسکی، استاد رسانه های ورزشی در کالج ایتاکا و محقق اصلی عنوان اخیر می گوید: «آنچه در این 50 سالگرد من را شگفت زده می کند، این است که ما واقعاً از آنچه در فضای دبیرستان می گذرد اطلاع کمی داریم. گزارش IX منتشر شده توسط بنیاد ورزش بانوان. “من فکر می کنم این پرونده از نظر اساسی مهم است. این پتانسیل این را دارد که واقعاً زنگ خطری برای مدارسی باشد که همچنان قانون را نادیده می گیرند و آن را جدی نمی گیرند.»

استاوروسکی با اشاره به مینک اضافه کرد: “اگر نتوانیم در وضعیتی که او نماینده آن بود به درستی برسیم، پس باید فکری واقعا جدی انجام دهیم.”

متهمان شامل وزارت آموزش هاوایی و انجمن بین مدرسه ای اوآهو هستند که بر ورزش دبیرستان نظارت می کنند. گنجاندن انجمن ورزشی در دادخواست قابل توجه است زیرا گروه هایی که مستقیماً بودجه فدرال دریافت نمی کنند اغلب ملزم به رعایت عنوان IX نبوده اند. اما قاضی Leslie E. Kobayashi از دادگاه منطقه فدرال در هاوایی حکم داد که شاکیان “موضوع واقعی کافی برای ادعای قابل قبول” ارائه کرده اند که انجمن “ممکن است مشمول مقررات ضد تبعیض عنوان IX باشد.”

سخنگویان اداره آموزش و پرورش و انجمن ورزشی گفتند که در مورد این دعوای معوق اظهار نظر نمی کنند. گری اچ. یاماشیرویا، دستیار ویژه دادستان کل ایالت که وکالت متهمان را بر عهده دارد، در ایمیلی نوشت: «هاوایی قوانین اخلاقی سختگیرانه‌ای در مورد تبلیغات محاکمه دارد، بنابراین متأسفانه ما نمی‌توانیم برای این پرونده اظهارنظر کنیم. ”

در اسناد دادگاه، متهمان استدلال کرده‌اند که مسئولان مدرسه بهترین کار را انجام داده‌اند و دخترانی که شکایت کرده‌اند حق رفع عطف به ماسبق را ندارند: «وزارت آموزش و پرورش تلاش‌های منطقی لازم را برای رسیدگی به شاکیان انجام داده و ادامه می‌دهد. ”

ورزش در ساحل Ewa اهمیت زیادی دارد. از قهرمانان محلی آن می‌توان به توآ تاگووایلوآ، مدافع دلفین‌های میامی، و تیم سری جهانی لیگ کوچک که در سال 2005 قهرمان شد – اولین قهرمانی از چهار قهرمانی هاوایی، اشاره کرد.

کمپبل، که تیم‌هایش سابرز نام دارند، بیش از 3000 دانش‌آموز دارد که بیش از سه چهارم آنها آسیایی، بومی هاوایی یا جزایر اقیانوس آرام یا اسپانیایی تبار هستند. اما در فوریه 2018، Honolulu Civil Beat، یک اتاق خبر غیرانتفاعی، تفاوت های جنسیتی در کمپبل، در میان مدارس دیگر را شرح داد و گزارش داد که ورزشکاران زن از زمان ساخت مدرسه در سال 1962، اتاق رختکن نداشته اند.

با دسترسی به تعداد انگشت شماری از توالت های قابل حمل فرسوده (که گاهی به دلیل خرابکاری قفل می شدند) در زمین های بازی، برخی از دختران کمتر آب می نوشیدند – با وجود آب و هوای گرم و خشک ساحل Ewa – تا از دویدن به نزدیکترین حمام موجود در یک فست فود اجتناب کنند. رستوران یا پمپ بنزین، در فاصله نیم مایلی.

بر اساس این دادخواست، برخی از دختران برای تسکین خود “در بوته ها خم می شوند”.

اخیراً ابی پوتیر، بازیکن سابق فوتبال و واترپلو، از طریق ویدئو کنفرانس صحبت کرد و به تشریح موارد زشت روزانه یک زن کمپبل سابر پرداخت.

در تمام طول روز، او یک کیف دوشی حاوی توپ‌های فوتبال، قیچی، محافظ ساق پا و موارد دیگر می‌برد. که جدا از کوله پشتی و جعبه نهارش بود.

گاهی اوقات، فوتبالیست های دختر تا زمانی که تیم های فوتبال و پسران در یک زمین تمرینات خود را به پایان نرسانند، نمی توانستند تمرین کنند.

پوتیر که اکنون دانشجوی سال دوم دانشگاه کالیفرنیا در ایروین است، گفت: «ساعت 9:30 از قبل خواهد بود. “چراغ ها خاموش می شوند یا آبپاش ها روشن می شوند – شاید هر دو.”

در حالی که تیم فوتبال در مکان‌هایی مانند فینیکس و لاس وگاس بازی می‌کرد، طبق دادخواست، دختران به ندرت اوآهو را ترک می‌کردند.

با این حال، زمانی که تیم فوتبال دختران برای مسابقات دولتی در مائوئی واجد شرایط شدند، تیم اجازه نداشت یک شب بماند. بنابراین آنها یک پنجره تنگ برای پرواز به آنجا، بازی و بازگشت، اغلب بدون دوش گرفتن داشتند.

پوتیر گفت: «ما بعد از بازی‌ها عجله می‌کردیم، همه را سوار ون‌ها می‌کردیم تا به فرودگاه برگردند، و زمانی برای غذا خوردن نداشتیم. “مثل این بود: “ببخشید، شما باید به دروازه خود برسید. وقتی به خانه رسیدی می‌توانی غذا بخوری.»

خانواده اشلی بدیس نیز در دو و میدانی کمپبل ریشه دوانده بودند. اما نه با انتخاب.

وقتی بادیس برای واترپلو ثبت نام کرد، در بهار سال اول تحصیلی خود پس از رقابت در تیم شنا در زمستان، متوجه شد که مدرسه علی رغم درخواست های مکرر دانش آموزان دختر، مربی استخدام نکرده است.

پدر اشلی، دومینیک بدیس جونیور، یک آتش نشان، حتی با وجود اینکه او چیزی در مورد این ورزش نمی دانست، قدم گذاشت. تنها زمانی که در فیس بوک درخواست کمک کرد، مربی دیگری را به خدمت گرفت: دوستی از طریق آتش نشانی که در دبیرستان بازی می کرد.

مدرسه درخواست مدارک یا بررسی پیشینه نکرد.

کارون بدیس، مادر اشلی گفت: ترسناک است.

پس از اینکه سیویل بیت داستان خود را در مورد نابرابری های جنسیتی منتشر کرد، اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا در هاوایی از وزارت آموزش خواست تا طرحی برای رسیدگی به نابرابری ها ارائه کند و گفت که 14 مدرسه در سراسر ایالت با کمدهای ورزشی برای ورزشکاران مرد، آنها را برای زنان ندارند. ووکی کیم، مدیر حقوقی این گروه گفت.

اما ناامید شده از عدم پیشرفت، ACLU هاوایی – با همکاری Legal Aid at Work، یک سازمان غیرانتفاعی در سانفرانسیسکو، و یک تیم حرفه‌ای در Simpson Thacher & Bartlett LLP – در دسامبر 2018 از طرف شاکیان شکایت کرد.

الیزابت کریستن، وکیل ارشد حقوقی در محل کار و مدیر بازی جوانمردانه برای دختران، گفت: «طنز این است که ماهی که در سال 2018 برای تشکیل پرونده در آنجا بودیم، ایالت هاوایی مجسمه ای را به پتسی مینک تقدیم می کرد. پروژه ورزشی

قاضی کوبایاشی پس از یک نبرد قانونی طولانی در مورد اینکه آیا پرونده می تواند به عنوان یک دعوای دسته جمعی پیش برود یا خیر، تاریخ محاکمه را برای اکتبر 2023 تعیین کرد.

شاکیان – اشلی بدیس و خواهرش الکسیس. ابی پوتیر; و یکی دیگر از دانشجویان سابق – به دنبال خسارت نیستند. در عوض، آنها بر تغییرات و پاسخگویی فشار می آورند.

اشلی بدیس، که اکنون یک دانشجوی ارشد در دانشگاه هاوایی در مانوآ است، گفت: «می‌خواستم مطمئن شوم که اوضاع برای نسل‌های آینده بهتر است. من نمی‌خواستم آن‌ها آنچه را که من باید انجام می‌دادم بگذرانند.»

ماتیو اس. لوپرستی، نماینده ایالتی، نماینده ایالتی که نماینده اوا بیچ است، در طی یک گشت و گذار در اطراف کمپبل، به پیشرفت هایی مانند زمین بیسبال و سافت بال جدید با چمن مصنوعی در کنار یک ساختمان کوچک با کمدهایی برای بازیکنان سافت بال اشاره کرد. یک اتاق رختکن جداگانه برای بیسبال). و در حالی که به سختی ایده آل است، ورزشکاران زن نیز مجاز به استفاده از رختکن پسران هستند.

در همین حال، قانونگذاران ایالتی امسال 6 میلیون دلار اضافی به وزارت آموزش و پرورش برای امکانات ورزشی کمبل، از جمله اتاق رختکن دختران، به عنوان بخشی از تلاش گسترده تر 60 میلیون دلاری عنوان IX در سراسر ایالت اختصاص دادند.

لوپرستی گفت: “کار من بازی کردن است.”

اما او همچنین از این دعوا حمایت کرد.

او گفت: «من از هر کسی که برای عدالت می جنگد حمایت می کنم. در پایان روز، ما هنوز در حال مبارزه با یک سیستم مردسالار هستیم که پسران را بر دختران ترجیح می دهد.

یکی از افرادی که پرونده را از دور دنبال می کند، گوندولین مینک، دختر پتسی تی مینک است.

گوندولین مینک که یک دانشگاه با سابقه در سیاست و مطالعات زنان است، شاکیان کمپبل را تحسین کرد و گفت که دانش آموزان متوسطه اغلب با فشارهای فوق العاده ای از سوی همسالان و جامعه خود مواجه می شوند. و اگرچه قانون افشای برابری در دو و میدانی که در سال 1994 تصویب شد، کالج ها را ملزم می کند که داده های برابری جنسیتی را در برنامه های ورزشی خود منتشر کنند، هیچ قانون فدرال قابل مقایسه ای در سطح K-12 وجود ندارد.

مینک گفت: «ما در باز کردن درها، اجازه ورود زنان و همچنین توزیع مجدد تعادل جنسیتی گام‌های بزرگی برداشته‌ایم. اما از نظر موسساتی که برای ایجاد شرایط برابر برای پرورش خواسته‌های شما کار می‌کنند، من فکر می‌کنم که ما واقعاً در آنجا سقوط کرده‌ایم.»