کافی!
در سال 1955، کارولین برایانت دانهام (در آن زمان فقط کارولین برایانت)، یک زن سفیدپوست 21 ساله، امت تیل، یک پسر سیاه پوست 14 ساله را متهم کرد که پیشروی ناخواسته ای در مقابل او ایجاد کرده است.
این اتهامات منجر به قتل وحشیانه پسر شد. همسر وقت او، روی برایانت، و برادر شوهرش، جی دبلیو میلام، متهم به این جنایت شدند.
اکنون مرکز گزارش‌های تحقیقی می‌سی‌سی‌پی نسخه‌ای از خاطرات منتشرنشده دانهام را به دست آورده است که در آن او نوشته است که «سعی کرده از پسر محافظت کند و به شوهرش گفته است: «او آن کسی نیست. اون اون نیست لطفا او را به خانه ببرید.»
و با یک بی‌حساسیت حیرت‌انگیز، نوشت که «همیشه مانند امت احساس می‌کردم که یک قربانی هستم».
خانم ساکت! شما نزدیک به 67 سال است که از زمانی که بدن پف کرده تیل با پنبه ای که به گردنش بسته شده بود، از رودخانه تالاهاچی ماهیگیری شد و نفس می کشید.
دانهام اکنون یک زن مسن است، اما اجازه دهید به صراحت بگوییم: یک اشک هم برای او نریزید.
او در روزی که برای اولین بار با پسر روبرو شد، تیل را به پیشرفت های نادرست متهم نکرد. او در جلسه محاکمه او را بالا برد و گفت که تیل نیز به او حمله فیزیکی کرده بود، دست او را چنان محکم گرفته بود که تکان دادن آن دشوار بود و سپس او را دور کمرش گرفته بود.
او به طور اتفاقی پسر مقتول را در دادگاه کلمه N نامید و از تیل به عنوان یک “مرد” با کلمه N یاد کرد، اگرچه در زمان دادگاه همه می دانستند که او یک پسر است.
و او تنها کسی نبود که به او برچسب غلط زد. در یک نقطه، وکیل مدافع پرسید: «خانم برایانت، وقتی تپانچه خود را گرفتید، این پسر کجا بود؟ یا باید بگویم این مرد کجا بود؟»
بزرگ‌سالی کودکان سیاه‌پوست به‌عنوان وسیله‌ای برای توجیه نیروی مرگباری که بر بدن آنها وارد می‌شود، همچنان ادامه دارد. وقتی پلیس تامیر رایس را در پارکی در کلیولند در عرض چند ثانیه پس از رسیدن به صحنه تیراندازی کرد، افسری که با تیراندازی تماس گرفت گفت: “تیراندازی شد، مرد پایین، مرد سیاه پوست، شاید 20.” رایس 12 ساله بود.
در مصاحبه دونهام با اف‌بی‌آی در اواسط دهه 2000، زمانی که پرونده بازگشایی شد، او گفت که پسر او را مورد ضرب و شتم قرار داد و “به محض اینکه او مرا لمس کرد، شروع به فریاد زدن برای خوانیتا کردم.” در شهادت اصلی خبری از فریاد نبود.
تیموتی تایسون مورخ در کتاب خود در سال 2017 ادعا کرد که دانهام بخش‌هایی از شهادت محاکمه‌اش را پس گرفت و نوشت: «اما در مورد شهادتش مبنی بر اینکه تیل او را دور کمر گرفته بود و فحاشی می‌کرد، اکنون به من گفت: «این قسمت درست نیست». ”
خانواده دونهام انکار او را رد می کنند.
یک سوال هنوز وجود دارد: دانهام در ربوده شدن تیل نقش داشته است. عموی تیل، موزس در دادگاه شهادت داد که وقتی برایانت و میلام پسر را ربودند، او را به بیرون به ماشین خود بردند، جایی که شخص سومی او را با صدایی که به نظر او “آرام تر از صدای مرد بود” شناسایی کرد.
اواخر ماه گذشته، یک حکم بازداشت بدون ارائه برای دانهام “به اتهام آدم ربایی” در زیرزمین دادگاه می سی سی پی پیدا شد. با این حال، در بیانیه ای که دانهام در سال 1955 داد، گفت که “به خانه این سیاهپوستان نرفته است” اما در عوض برایانت پسر را برای شناسایی نزد خود برد.
اما بر اساس روایتی از نویسنده داگلاس او. گفت که او کلمه N درستی نیست.
سپس وقتی برایانت و میلام در دادگاه تبرئه شدند، قاتلان همسرانشان را بوسیدند، سیگار برگ روشن کردند و عکس گرفتند. دانهام یکی از همسران بوسیده شده بود. ندامت کجا بود؟ الان کجاست؟
کمتر از یک سال پس از پایان محاکمه، در سال 1956، برایانت و میلام در مصاحبه ای در مجله Look به قتل وحشتناک اعتراف کردند. با این حال، دانهام حدود 20 سال پس از کشته شدن تیل با قاتل ازدواج کرد و هرگز سخنی عمومی در مورد این موضوع ارائه نکرد.
او در این خاطرات می‌نویسد که وقتی شوهرش پسر را برای شناسایی نزد او آورد، تیل «لبخند عجیبی به من زد و گفت: «بله، من بودم» یا چیزی شبیه به آن. او نوشت: او “حداقل ترسیده” عمل نکرد.
به هر حال، این همان دلیلی است که میلام برای قتل پسر به Look ارائه داد. حتی با وجود اینکه برایانت و میلام به نوبت در اوایل صبح با تپانچه پسر را در آلونک ابزار شلاق زدند، میلام گفت: «ما هرگز نتوانستیم او را بترسانیم. تازه آنقدر او را از آن سم پر کرده بودند که ناامید شده بود.»
سیستم حقوقی برای چندین دهه از متهم کردن دونهام به جرم خودداری کرده است و روز جمعه یکی از دستیاران دادستان کل می سی سی پی به صراحت گفت که اکنون برنامه ای برای بازگشایی پرونده علیه دانهام وجود ندارد.
اما، فراتر از معیار کیفری، دانهام در معیار اخلاقی شکست خورده است. او در هر مرحله از ارائه یک کلمه یا اقدام نجات بخش برای قتل پسر و نقش خود در آن شکست خورده است. کلماتی که در این خاطره دیده ایم، آن را قطع نمی کند.
تنها همدردی من در مورد این پرونده برای امت تیل و خانواده اش است. برای دانهام، من فقط سوال و تحقیر دارم.
