چرا مهم است: یادگیری و بهبود.
بررسی دادهها نشان داد که به نظر میرسد نرمافزاری که فرود را هدایت میکند، با عبور از لبه دهانهای روی سطح ماه که حدود دو مایل بالاتر از زمین اطراف بود، مسیر ارتفاع فرودگرها را از دست میدهد.
نرم افزار به اشتباه به این نتیجه رسید که حسگر دچار مشکل شده است و اندازه گیری های ارتفاع را که در واقع درست بود رد کرد.
موتور، ارتفاع سنج و سایر سخت افزارها به درستی کار می کردند، که نشان می دهد طراحی کلی فضاپیما سالم است. تعمیرات نرم افزاری نسبت به تعمیرات اساسی سخت افزار آسان تر است.
ریو اوجی، مدیر ارشد فناوری Ispace، در کنفرانس خبری روز جمعه گفت: «این یک نقص سخت افزاری نیست. ما نیازی به تغییر بخش سخت افزاری نداریم.
با این حال، این شکست به کاستیهایی در آزمایش نرمافزار فرود فضاپیما توسط Ispace اشاره کرد که توسط آزمایشگاه Draper در کمبریج، ماساچوست توسعه داده شد.
تصمیم برای تغییر محل فرود، پس از نهایی شدن طراحی فضاپیما در اوایل سال 2021، به احتمال زیاد در سقوط نقش داشته است.
در اصل، مقامات ایسپیس لاکوس سامنیوروم، یک دشت هموار را به عنوان محل فرود انتخاب کرده بودند. اما سپس آنها تصمیم گرفتند که اطلس، یک دهانه برخوردی با عرض بیش از 50 مایل، مقصد جالبتری باشد.
این بدان معناست که نرمافزار فرود برای کنترل تغییر ارتفاع در هنگام عبور فضاپیما از لبه دهانه طراحی نشده بود و شبیهسازیها این نادیدهگرفتن را متوجه نشدند.
روز سه شنبه، ناسا تصاویری را منتشر کرد که توسط مدارگرد شناسایی ماه خود گرفته شده بود که به نظر می رسید محل سقوط هواپیما را نشان دهد.
زمینه: مسیری پر از دست انداز به سمت ماه.
ترکیبی از شرکتهای خصوصی، سازمانها و آژانسهای فضایی دولتی در سالهای اخیر تلاش کردهاند به ماه بازگردند. اما فرود روی سطح ماه دشوارتر از آن چیزی است که بسیاری انتظار داشتند.
فرودگر Beresheet، از یک سازمان غیرانتفاعی اسرائیلی به نام SpaceIL، در سال 2019 به ماه پرتاب شد، اما سقوط کرد. سازمان تحقیقات فضایی هند نیز در همان سال تلاش کرد تا یک فضاپیمای ماه را فرود بیاورد و آن وسیله نقلیه به نام ویکرام نیز سقوط کرد.
تنها چین اخیراً فضاپیمای روباتیک را روی ماه فرود آورده است که طی یک دهه گذشته سه بار موفق شده است.
بعدی: سعی کنید، دوباره امتحان کنید.
تاکشی هاکامادا، بنیانگذار و مدیر اجرایی Ispace، گفت که برنامه دو ماموریت بعدی این شرکت – شامل یک فرودگر تقریباً یکسان در سال آینده و یک فضاپیمای بزرگتر در سال 2025 در سمت دور ماه – تا حد زیادی بدون تغییر باقی می ماند.
آقای هاکامادا گفت: “ما تصویر بسیار روشنی از چگونگی بهبود ماموریت های آینده خود داریم.”
آقای هاکامادا گفت که ایسپیس برای فرودگر بیمه دریافت کرده بود و تاثیرات مالی بر این شرکت اندک خواهد بود.
قرار است در اواخر سال جاری فضاپیماهای بیشتری به ماه پرتاب شوند. به عنوان بخشی از یک برنامه ناسا که شرکتهای خصوصی را برای بردن ابزارهای علمی به ماه استخدام میکند، فناوری Astrobotic of Pittsburgh و Intuitive Machines of Houston قرار است اواخر امسال فضاپیما را به ماه بفرستند.
آژانس فضایی هند نیز در این هفته اعلام کرد که چاندرایان-3، که در ادامه تلاش برای فرود روی ماه آن در سال 2019 است، می تواند در 12 جولای به فضا پرتاب شود.