مایلم این احتمال را در نظر بگیرید که تغییرات سیاسی که این کشور را در شش سال گذشته متحول کرده است در مقایسه با تغییراتی که در شش سال آینده آن را تکان خواهد داد، هیچ نباشد. مایلم این احتمال را در نظر بگیرید که ما در نوعی دوره قبل از انقلاب هستیم – لحظه ای که اغلب چیزی تکان دهنده و جدید را به دنیا می آورد.
به شرایط اطرافمان نگاه کنید:
اول، آمریکایی ها عمیقاً از روندی که اوضاع پیش می رود ناراضی هستند. بر اساس نظرسنجی نیویورک تایمز/ کالج سینا که این هفته منتشر شد، تنها 13 درصد از رای دهندگان می گویند که کشور در مسیر درستی قرار دارد.
دوم، آمریکایی ها عمیقا از رهبران هر دو حزب ناراضی هستند. جو بایدن در میان رای دهندگان ثبت نام شده، 33 درصد رتبه تایید شغلی دارد. حدود نیمی از رای دهندگان جمهوری خواه می خواهند از دونالد ترامپ خارج شده و نامزد جدید ریاست جمهوری برای سال 2024 بیابند.
سوم، تورم در حال افزایش است. در طول تاریخ، دوره های تورمی اغلب با بی ثباتی سیاسی مرتبط بوده است. همانطور که لیونل رابینز اقتصاددان در مورد وایمار آلمان نوشت، تورم «ثروت عناصر قوی‌تر جامعه آلمان را از بین برد. و یک عدم تعادل اخلاقی و اقتصادی را پشت سر گذاشت و بستر مناسبی برای فجایع بعد از آن بود.»
چهارم، گردش نسل در راه است. جرونتوکراسی رو به رشدی که اکنون بر قدرت مسلط است، ناگزیر است که بازنشسته شود و خلاء را برای چیز جدیدی باقی بگذارد.
پنجم، آمریکایی ها در حال جدا شدن از دو حزب سیاسی هستند. آمریکایی‌هایی که خود را مستقل می‌دانند بسیار بیشتر از اینکه خود را دموکرات یا جمهوری‌خواه بدانند، و مستقل‌ها ممکن است متمایزتر شوند. و برخی تحقیقات وجود دارد که نشان می دهد افراد مستقل به طور فزاینده ای نه تنها اعضای بسته دو حزب اصلی هستند، بلکه دارای عقاید متفاوتی هستند که آنها را بین احزاب قرار می دهد. شصت و دو درصد از آمریکایی ها معتقدند شخص ثالثی لازم است.
ششم، انزجار از سیستم فعلی زیاد است. اکثریت رای دهندگان آمریکایی معتقدند که سیستم حکومتی ما کار نمی کند و 58 درصد معتقدند که دموکراسی ما نیاز به اصلاحات اساسی یا بازنگری کامل دارد. نزدیک به نیمی از رای دهندگان جوان معتقدند که رای دادن بر نحوه عملکرد دولت تأثیر نمی گذارد.
اگر این شرایط ادامه داشته باشد، انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری 2024 ممکن است وحشیانه باشد. مطمئناً، نامزدهای معمولی مانند ران دیسانتیس جمهوری‌خواه یا گاوین نیوسام دموکرات ممکن است برای نامزدی نامزد شوند. اما اگر گرسنگی برای تغییر مانند اکنون قوی باشد، آب و هوا به نفع خارجی‌های غیر متعارف خواهد بود، هر چه خارج از آن بیشتر باشد، بهتر است. این نوع نامزدهای عجیب و غریب یا غیرمنتظره می تواند باعث ایجاد یک سری نوسانات و عدم تعادل شود که سیستم های حزبی موجود را بی ثبات می کند.
علاوه بر این، اگر لحظه ای برای نامزد سوم راس پرو در انتخابات عمومی 2024 آماده باشد، این لحظه است. تلاش‌هایی در حال انجام است تا راه را برای کاندیدای سوم آماده کنیم، و در این محیط، یک فرد خارجی، بدون هیچ ارتباطی با وضعیت موجود، مخالف نظام است و با این ایده که ما نیاز به اصلاح بنیادی نظام داریم – خوب، آن شخص. می تواند به پیروزی در ریاست جمهوری منجر شود.
این شرایط قبلاً کلیشه هایی را که برای اندیشیدن به سیاست استفاده می کردیم، متزلزل کرده است. ما قبلاً دموکرات‌ها را حزب محرومان اقتصادی می‌دانستیم. اما رای دهندگان شهری که تحصیلات دانشگاهی دارند همچنان به آن هجوم می آورند و هر سال بیشتر و بیشتر به آن تغییر شکل می دهند. در نظرسنجی Times/Siena از رای دهندگان ثبت نام شده، فارغ التحصیلان سفیدپوست کالج می خواستند دموکرات ها کنگره را با 57 تا 36 درصد کنترل کنند. برای اولین بار در تاریخ این نظرسنجی، دموکرات‌ها در میان فارغ‌التحصیلان سفیدپوست نسبت به رای‌دهندگان غیرسفیدپوست از حمایت بیشتری برخوردار بودند. انگیزه این رأی دهندگان سفیدپوست، مسائل مربوط به سیاست اجتماعی مانند حقوق سقط جنین و مقررات مربوط به اسلحه است.
جمهوری خواهان قبلاً حزب تجارت بودند، اما اکنون به عنوان یک حزب چند نژادی طبقه کارگر ظاهر می شوند. در نظرسنجی تایمز/سینا، رای دهندگان اسپانیایی تقریباً به طور مساوی در مورد اینکه طرفدار جمهوری خواهان یا دموکرات ها در میان دوره ای هستند تقسیم شدند. این ممکن است مبالغه کند که اسپانیایی‌ها چقدر تغییر کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد که جمهوری‌خواهان واقعاً در حال تبدیل شدن به یک ائتلاف سفید-قهوه‌ای طبقه کارگر هستند. این رای دهندگان به اقتصاد، اقتصاد و اقتصاد اهمیت می دهند.
به عبارت دیگر، ما اکنون یک حزب مترقی استقرار داریم و یک حزب محافظه کار ضد نظام. این عادی نیست
اگر من یک عامل سیاسی بدبین بودم که می خواستم یک نامزد ریاست جمهوری کاملاً مناسب برای این لحظه بسازم، با محافظه کاری فرهنگی این نامزد شروع می کردم. من می‌خواهم نامزد با لباس، گفتار و سبک نشان دهد که بخشی از مؤسسه تحصیل‌کرده ساحلی نیست. من می خواهم که نامزد با رای دهندگان طبقه متوسط و کارگر در زمینه ارزش ها ارتباط برقرار کند و کاملا میهن پرست باشد.
سپس من نامزد را از نظر اقتصادی چپ میانه می کنم. من می‌خواهم اضطراب‌های اقتصادی جمهوری‌خواهان طبقه کارگر را با نگرانی‌های اقتصادی برنی سندرز جوان در یک بسته بزرگ پوپولیستی ادغام کنم. بخشودگی بدهی دانشگاه یک پروژه تهاجمی خانه سازی برای کاهش قیمت ها. هر چه طول کشید.
سپس از آن نامزد می‌خواهم که یک پیام غیرحزبی بدهد: همه چیز خراب است. سپس او مجموعه‌ای از اصلاحات نهادی را برای مطابقت با اصلاحات نهادی جامعی که جنبش مترقی بیش از یک قرن پیش ارائه کرده بود، ارائه می‌کرد.
حدس می زنم به دنبال نوعی تئودور روزولت مدرن هستم. اما لعنتی، من نمی دانم. آنچه در حال پایین آمدن است احتمالا آنقدر غیرقابل پیش بینی است که من حتی هنوز دسته بندی برای آن ندارم.
