کمی بیش از یک سال پیش، به نظر می رسید که کار سیاسی بنیامین نتانیاهو، باسابقه ترین رهبر اسرائیل، به پایان رسیده است. خارج از قدرت، او در تلاش بود تا ارتباط خود را حفظ کند. دادستان های ایالتی به وکلای او پیشنهاد داده بودند که به او اجازه دهد از زندان در محاکمه فساد در حال انجام خود اجتناب کند، در ازای ترک سیاست به مدت هفت سال.
مذاکرات شکست خورد، محاکمه ادامه دارد و آقای نتانیاهو که اتهامات فساد را رد می کند، در عوض سال گذشته برای سومین بار به نخست وزیری پایان داد. این امر شهرت او را به عنوان یک شعبده باز که می تواند از هر جلیقه سیاسی فرار کند، تثبیت کرد.
دوشنبه شب، آقای نتانیاهو تلاش کرد تا مانور ماهرانه مشابهی را انجام دهد. آقای نتانیاهو پس از هفته‌ها انجام یک بازنگری قضایی عمیقاً بحث برانگیز که درزهای جامعه اسرائیل را گشوده است، به دنبال یافتن راه فرار دیگری بود.
او پس از یک روز اعتراضات پرمخاطره، اعتصاب ها و مذاکرات پشت سر هم اعلام کرد که بازسازی به تعویق خواهد افتاد – حداقل تا بعد از تعطیلات عید پسح پارلمان که امکان سازش میانجی با مخالفان را باز می گذارد. و ائتلاف او متشکل از راست افراطی و محافظه کاران مذهبی افراطی، حداقل تا بحران بعدی ادامه خواهد داشت.
ظاهراً، به نظر می‌رسد که نوعی اقدام متعادل کننده که آقای نتانیاهو همیشه در آن عالی بوده است. به جز این که ممکن است سخت ترین دستیابی او باشد.
و این چالشی است که مانند بحران اجتماعی که در روزهای اخیر پدیدار شد، او را از اولویت‌های بلندمدت مانند تقویت روابط دیپلماتیک اسرائیل با جهان عرب و همکاری با ایالات متحده برای مبارزه با تهدید برنامه هسته‌ای ایران منحرف خواهد کرد. .
آنشل فافر، زندگی نامه نویس نتانیاهو، می گوید: «او همان جادوگری است که همیشه خرگوش را از کلاهش بیرون می آورد. اکنون او پیدا کردن خرگوش را سخت‌تر و سخت‌تر می‌کند.»
اگرچه سکولار، آقای نتانیاهو سال‌ها اتحاد سیاسی پرباری را با احزاب یهودی افراطی ارتدوکس حفظ کرده است. اگرچه او تبار اروپایی دارد، اما مدتهاست که خود را به عنوان قهرمان یهودیان با پیشینه خاورمیانه معرفی کرده است. او به عنوان یک رهبر جهانی، روابط گرمی با ولادیمیر وی. پوتین از روسیه برقرار کرد و در عین حال روابط قوی اسرائیل با ایالات متحده را حفظ کرد. و به عنوان یک سیاستمدار داخلی، او اغلب دولت های ائتلافی را با احزاب در سمت راست و چپ خود تشکیل می داد که می توانست علیه یکدیگر بازی کند.
توانایی آقای نتانیاهو در مثلث‌سازی به او در سال 2020 اجازه داد تا با سه کشور عربی که تا زمان تشکیل کشور فلسطین مدت‌ها روابط خود را با اسرائیل قطع کرده بودند – بدون واگذاری هیچ سرزمینی به فلسطینی‌ها، قراردادهای دیپلماتیک مهمی را جعل کند. او اولین معامله با امارات متحده عربی را به‌عنوان اقدامی برای تعلیق طرح الحاق بخشی از کرانه باختری اشغالی مطرح کرد، طرحی که برخی تحلیل‌گران در مورد اینکه آیا او واقعاً قصد اجرای آن را داشته است یا خیر.
آنچه در مورد بازنگری قوه قضاییه اسرائیل باید بدانید
یک پیشنهاد تفرقه انگیز اسراییل بر سر طرحی بحث برانگیز برای بازنگری در دستگاه قضایی این کشور در بحران سیاسی شدیدی است. دولت راستگرای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر، ادعا می‌کند که دیوان عالی قدرت کنترلناپذیری دارد، اما منتقدان این پیشنهاد میگویند که این طرح بیش از حد است. در اینجا چیزی است که باید بدانید:
مهارت‌های او به او اجازه داد تا برای اولین بار در سال 1996 به قدرت برسد و پس از غلبه بر کسری 20 امتیازی در نظرسنجی، شیمون پرز را شکست داد. و توانایی او برای بازپس گیری او را به قدرت بازگرداند، ابتدا در سال 2009 و سپس در اواخر سال گذشته، علی رغم محاکمه فساد.
اما روز دوشنبه این احساس وجود داشت که این بار، آقای نتانیاهو راه خروج آسانی از بحرانی که خود، دولت و کشورش را در آن گرفتار کرده، ندارد. مدتی برای خودش خریده است. اما در یک بازی مجموع صفر بین مخالفان او در خیابان و متحدانش در قدرت، ممکن است فقط تا این حد طول بکشد.
اگر پس از تعطیلات آوریل، آقای نتانیاهو اصلاحات قضایی را کاهش دهد – چه رسد به لغو –، خطر جدایی غیرقابل برگشتی از احزاب راست افراطی که به او اکثریت پارلمان را می دهند، می شود.
اگر او تسلیم آنها شود و با طرح تضعیف استقلال دیوان عالی و توانایی آن برای کنترل دولت پیشروی کند، خطر تعمیق و طولانی شدن یک بحران اجتماعی را در پی دارد که باعث اعتصاب در بیمارستان ها، فرودگاه ها و مدارس شده است. ایجاد ناآرامی در ارتش
آقای فافر گفت: «این یک وضعیت باخت-بازنده است.
برای بسیاری، آقای نتانیاهو قبلاً چیزی را از دست داده است: شهرت خود به عنوان یک جفت دست امن که ثبات و امنیت اسرائیل را در اولویت قرار می دهد.
قبل از ورود مجدد به قدرت در دسامبر، او بارها به متحدان و روزنامه نگاران گفت که علیرغم تشکیل راستگراترین و محافظه کارترین ائتلاف در تاریخ کشور، همچنان یک نفوذ ثابت باقی خواهد ماند.
آقای نتانیاهو در ماه دسامبر در مصاحبه ای با رادیو عمومی ملی گفت: “من دو دست را محکم روی فرمان خواهم داشت.”
اما تصمیم او در روز یکشنبه برای برکناری وزیر دفاعش، یوآو گالانت، یک روز پس از هشدار آقای گالانت مبنی بر اینکه شکاف های اجتماعی ناشی از بازنگری قضایی امنیت کشور را به خطر انداخته است، به نظر منتقدان، اقدامات یک رهبر بیشتر با انگیزه ملاحظات سیاسی بود تا امنیتی. آنهایی که
و آشوبی که روز دوشنبه به دنبال داشت – ناآرامی‌های داخلی، اعتصاب سراسری، تعلیق خدمات بهداشتی، مدارس، پروازها و حتی جمع‌آوری زباله – چیزی جز پایدار به نظر می‌رسید.
یک نظرسنجی که روز دوشنبه توسط کانال پخش ملی Kan منتشر شد، حاکی از آن است که بسیاری از اسرائیلی‌ها نظرات خود را در مورد نخست‌وزیر خود تغییر می‌دهند. برای اولین بار، تعداد بیشتری از اسرائیلی ها گفتند که ترجیح می دهند توسط بنی گانتز، یک قانونگذار مخالف و رئیس سابق ارتش رهبری شود تا آقای نتانیاهو. تقریباً دو سوم با اخراج آقای گالانت مخالفت کردند و تعداد مشابهی نیز از توقف فوری قانون دادگاه حمایت کردند.
بحران قضایی در اسرائیل
همه اینها تا حد زیادی ناشی از محاسبه قبلی آقای نتانیاهو است: با وجود بازجویی، اتهام و محاکمه به اتهام فساد، در سیاست باقی بماند. این تصمیم به شکافی بین او و متحدان میانه‌روتر منجر شد و او را به جز در میان احزاب راست افراطی و محافظه‌کار، شرکای بالقوه ائتلافی باقی گذاشت.
در پیش از انتخابات سال گذشته، او یک بلوک با آنها تشکیل داد و آقای نتانیاهو – که خود یک جناح راست است – در لبه چپ ائتلافش باقی ماند. این باعث شد که او به اولویت‌های متحدانش، از جمله تغییرات عمیق قضایی، پایبند باشد و دیگر نتواند، مانند ائتلاف‌های قبلی، بین اهداف متضاد با خودش در مرکز، مثلث‌بندی کند.
منتقدان می گویند که آقای نتانیاهو دلایل خاص خود را برای تضعیف قوه قضاییه دارد: برای از بین بردن پیگرد قانونی خود، اتهامی که او آن را رد می کند. اما این متحدان ائتلاف آقای نتانیاهو، یاریو لوین و سیمچا روتمن بودند که در هفته‌های اخیر اصلاحات قضایی را انجام دادند، نه خود آقای نتانیاهو.
فراتر از قوه قضائیه، شرکای ائتلافی آقای نتانیاهو نیز برخی از اهداف سیاست خارجی را که بیشتر او را به خود مشغول کرده، تضعیف می کنند.
ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی راست افراطی، با ورود به محوطه مسجد الاقصی، مکانی مقدس در اورشلیم که برای یهودیان به عنوان کوه معبد شناخته می شود و توسط پلیس های مسلح احاطه شده بود، خشم مسلمانان را برانگیخت.
بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی راست افراطی، با اظهار نظر اخیر مبنی بر عدم وجود فلسطینی‌ها و درخواست از دولت اسرائیل برای «پاک کردن» یک شهر فلسطینی در مرکز خشونت‌های اخیر در کرانه باختری، باعث خشم شد.
هر دوی این افراد اهداف آقای نتانیاهو را برای ایجاد روابط برای اولین بار بین اسرائیل و عربستان سعودی، تقویت پیوندی که او در سال 2020 بین اسرائیل و امارات متحده عربی ایجاد کرد، و تشویق واشنگتن برای کمک به اسرائیل برای هدف قرار دادن زیرساخت های هسته ای ایران، تضعیف کردند.
از آقای نتانیاهو برای بازدید از ابوظبی، پایتخت امارات دعوت نشده است. به گفته یک مقام ارشد غربی که در جریان این دیدار قرار داشت و خواست نامش فاش نشود، هفته گذشته یک مقام ارشد اماراتی بی سر و صدا از اسرائیل بازدید کرد تا با آقای نتانیاهو، از جمله مسائل دیگر، درباره اقدامات آقای بن گویر صحبت کند.
روابط رسمی بین اسرائیل و عربستان سعودی همچنان دور از دسترس است. اظهارات آقای اسموتریچ، مدت کوتاهی پس از از سرگیری روابط با ایران، دشمن اسرائیل، موجب انتقاد و محکومیت رسمی از سوی دولت سعودی شد.
روابط بین آقای نتانیاهو و دولت بایدن نیز به هم ریخته است. نگرانی آمریکا در مورد بازنگری قضایی، همراه با ناامیدی از آقایان بن گویر و اسموتریچ، پهنای باند زیادی را در روابط دوجانبه مصرف کرده است. این خطر وجود دارد که توجه آمریکا از نگرانی های آقای نتانیاهو در مورد ایران و عربستان سعودی در نهایت منحرف شود.
در ائتلاف‌های قبلی، آقای نتانیاهو ممکن بود آقای بن‌گویر را به جایگاهی کمتر برجسته تنزل دهد. اکنون قدرت او به حمایت آقای بن گویر بستگی دارد.
برای حفظ این حمایت روز دوشنبه، آقای نتانیاهو به او چشم انداز نفوذ بیشتر را پیشنهاد داد و قول داد تشکیل گارد ملی را در نظر بگیرد – و آن را تحت کنترل آقای بن گویر قرار دهد.
کارول ساترلند در گزارشی از موشاو بن امی، اسرائیل مشارکت داشت.
