CNN
–
پیراهن زرد روشن برزیل نمادی است که کشور را از طریق عشق به فوتبال و غرور ملی متحد می کند، اما طی دو سال گذشته این پیراهن توسط طرفداران جناح راست ژایر بولسونارو که آن را در تظاهرات و تجمعات برای نشان دادن وفاداری سیاسی خود به تن می کنند، به کار گرفته اند. رئیس جمهور برزیل جنجال به پا کرده است.
آن پیراهن زرد معروف در جام جهانی 1970 در تخیل تماشاگران جهانی سوخت. پیراهن زرد با الهام از عملکردهای جذاب پله – او پیراهن شماره 10 را بر تن کرد – نشان دهنده موفقیت برزیل در زمین بوده و تصویر مثبتی را در سراسر جهان در پنج دهه گذشته ایجاد کرده است.
آن تیم ملی در سال 1970 نیز درگیر سیاست شد، به ویژه قبل از جام جهانی مکزیک، زمانی که ژنرال مدیچی، رئیس جمهور کشوری تحت دیکتاتوری نظامی، نقش کلیدی در برکناری مربی – ژائو سالدانها – ایفا کرد که سرپرستی کاملی را بر عهده داشت. کمپین احراز صلاحیت
به سرعت به سال 2020 می رسیم و منتقدان بولسونارو می گویند که پیراهن زرد نمادین اکنون به دلیل ارتباط نزدیک آن با رئیس جمهور برزیل آلوده شده است.
والتر کاساگرانده، فوتبالیست سابق تیم ملی برزیل و باشگاه کورینتیانس سائوپائولو، حس گلزنی را در حالی که پیراهن زرد را در اولین بازی خود با “سلکائو” در سال 1985 به تن داشت، به یاد می آورد.
کاساگرانده به سیانان اسپورت گفت: «این یک چیز جادویی بود، مثل یک شیء مسحور شده که احساسات زیادی به من میداد.»
احساسات کاساگرانده در سمت چپ شکاف سیاسی قرار دارد که حامیان و مخالفان بولسونارو را از هم جدا میکند، و او احساس میکند موردی که دوستش دارد به اشتباه معرفی میشود.
اکنون من فکر میکنم که پیراهن زرد برزیل توسط جناح راست ربوده و تصاحب شده است، بنابراین نمیتوانیم از آن استفاده کنیم.
کاساگرانده گفت که برای او قدرت پیراهن زرد این بود که نشان دهنده دموکراسی و آزادی بود.
او گفت: «برزیل در حال حاضر به طرز وحشتناکی در برابر جهان ظاهر می شود. “این اولین بار در زندگی ام است که می بینم از پیراهن زرد علیه دموکراسی و آزادی استفاده می شود.”
بخوانید: 50 سال بعد، تیم قهرمان جام جهانی 1970 بهترین تیم برزیل است
به همان اندازه که چپ در انتقاد از بولسونارو سریع است، حامیان او در مقابله با مشت کوتاه نمی آیند.
کاسمو الکساندر، مبارز برزیلی که چندین عنوان جهانی برای موی تای و کیک بوکسینگ دارد، معتقد است که چپ ها بسیاری از مسائل خود را با بولسونارو درهم می آمیزند و از پیراهن به عنوان راهی دیگر برای ابراز نارضایتی استفاده می کنند.
الکساندر به عنوان یک حامی بولسونارو، اتهامات مربوط به دستکاری نمادهای پیراهن را رد می کند و می گوید دلیل پوشیدن پیراهن زرد برای هواداران ساده است: همه در برزیل یک تی شرت زرد دارند.
او اشاره می کند که هواداران همیشه پیراهن تیم برزیل را به طور خاص نمی پوشند و تجمعات پر از افرادی است که انواع تی شرت های زرد به تن دارند.
الکساندر می گوید که بین شهرت ورزشی پیراهن و انجمن ها از آنچه که از نظر سیاسی نشان می دهد، جدایی وجود دارد.
او گفت: «در سرتاسر جهان همه درباره تیم فوتبال برزیل میدانند، بنابراین حتی اگر من به دعوا بروم و از پیراهن زرد تیم فوتبال استفاده کنم، همه میدانند که این تیم برزیل است. “بنابراین این در مورد سیاست نیست – فقط این است که جهان در مورد فوتبال در برزیل می داند.”
شاید برای بعضی ها راحت تر از دیگران باشد که فوتبال و سیاست را در کشوری که فوتبال خداست، منزوی کنند.
Josemar de Rezende Jr. یک هوادار فوتبال است که قبل از انتخابات یک گروه داوطلبانه Bolsonaro را در شهر خود تأسیس کرد. او گفت که به شهرت جهانی تیم برزیل برای برد افتخار می کند و پیراهن زرد برای او “به معنای عشق به کشور، رهبری، موفقیت و غرور است.”
خواندن: رمز و راز فینال جام جهانی 1998
با این وجود، موضوع زردپوش ها آنقدر تفرقه انگیز شده است که کمپین برزیل برای بازی با پیراهن سفید در جریان است.
خوائو کارلوس آسومپسائو، روزنامهنگار، فیلمساز برزیلی و نویسنده کتاب «خدایان فوتبال»، کتابی درباره تاریخ سیاسی، جامعهشناختی و اقتصادی برزیل، کمپینی را برای کنفدراسیون فوتبال برزیل (CBF) رهبری میکند تا به طور کلی پیراهن زرد را کنار بگذارد. به کیت کلاسیک سفید و آبی از زمانی که برنامه در سال 1914 شروع شد، برگردید.
CNN با CBF تماس گرفت و پاسخ داد که آنها ترجیح می دهند در این مورد اظهار نظر نکنند، “زیرا این یک موضوع بسیار منحصر به فرد است.”
آسومپچائو گفت: «مردم فوتبال برزیل را دوست داشتند، زیرا ما قبلاً خیلی خوب بازی میکردیم، و اگر در سال 2022 با پیراهن سفید خوب بازی کنیم، فکر میکنم همه یک پیراهن سفید بخرند. تغییر بسیار سخت خواهد بود، اما من فکر می کنم غیرممکن نیست.»
زمانی که برزیل جام جهانی را در خانه به اروگوئه در جام جهانی در سال 1950 شکست داد، پیراهن سفید و آبی بدشانسی تلقی شد، بنابراین آنها به پیراهن زرد تغییر رنگ دادند و با پوشیدن آن پنج جام جهانی را به دست آوردند – رکوردی در فینال که هنوز پابرجاست.
چشم انداز Assumpção برای تغییر رنگ کیت این است که به جهان بگوید که برزیلی ها خواهان تغییر در کشور هستند. Assumpção توضیح داد: “نه تغییراتی که این دولت انجام می دهد.”
در طرف دیگر طیف سیاسی، رنگ زرد، از جمله پیراهن زرد، نشان دهنده یک تغییر مثبت در کشور است. حامی بولسونارو، رزنده جونیور معتقد است که تلاش چپ برای بازپس گیری پیراهن زرد تلاشی برای “شخصیت نادرست دولت” است، که او آن را به عنوان “دولتی میهن پرست که نماینده و از همه طبقات اجتماعی در سراسر کشور حمایت می کند” توصیف می کند.
خواندن: کله خوک و پلیس ضد شورش: جنجالی ترین انتقال فوتبال
آشفتگی سیاسی در این کشور منعکس کننده تندی بین رقابت های فوتبال بین شهری در سراسر برزیل است. با این تفاوت که در محدوده شهرها قرار نمی گیرد و در ماه های اخیر طرفداران را گرد هم آورده است.
سائوپائولو خانه چهار باشگاه اصلی است: کورینتیانس، پالمیراس، سائوپائولو و سانتوس. رقابت بین کورینتیانس و پالمیراس بهویژه شدید است و در ماه ژوئن گروههایی از هر باشگاه در خیابانها به یکدیگر پیوستند تا به طرفداران بولسونارو اعتراض کنند.
رافائل کاستیلیو، جامعه شناس، عضو دموکراسی جمعی کورنت و هماهنگ کننده مرکز مطالعات کورینتیانس، گفت که برای غلبه بر وضعیت سیاسی کنونی برزیل، باید “طرزهای مختلف تفکر را متحد کند و موارد متناقض را بپذیرد.”
کاستیلیو توضیح میدهد که باشگاههای رقیب مسئولیت مدنی را احساس میکنند که از یکدیگر حمایت میکنند و به جنبشهای جامعه مدنی میپیوندند، «در حالی که کشور بحران نمایندگی حزبی را تجربه میکند و جنبشهای اجتماعی توسط اقدامات پلیس مرعوب شدهاند،» و افزود: «نگرش هواداران همدردی به دست آورده است زیرا بخشی از جامعه احساس می کند با شجاعت هواداران نمایندگی می شود.
کورینتیانس سابقه اختلاط فوتبال و سیاست را دارد. در دهه 1980 در جریان جنبش طرفدار دموکراسی به نام دیرتاس جا، تیم باشگاهی توسط رهبران تیم ملی سوکراتیس و کازاگرانده رهبری می شد.
این دو فوتبال را با سیاست در هم آمیختند، زمانی که تیم در یک بازی در سال 1982 پیراهن هایی را پوشید که عبارت «رای پانزدهم» را نشان می داد، در تلاشی برای تشویق هواداران خود برای رای دادن در انتخابات دولت ایالت سائوپائولو.
دو سال بعد، کورینتیها مرکز جنبشی به نام Democracia Corintiana بودند که به گفته کاساگراند بیش از یک میلیون نفر را با لباسهای زرد در خیابانها نشاندند.
کاساگراند گفت: “این لحظه بسیار مهمی برای دموکراسی برزیل بود و این پیراهن زرد در آن جنبش نقش اساسی داشت.”
<div data-uri="archive.cms.cnn.com/_components/video-resource/instances/h_feed365f4fca369ca58ac44160ff6a09-h_fbf837ed9eaaae9f89a2c7beaa7ce211@published" data-component-name="video-resource" data-editable="settings" class="video-resource" data-video-id="sports/2017/07/06/dante-top-3-brazilians-all-time-football-world-cup-pele-ronaldo-neymar-orig.cnn" data-live="" data-analytics-aggregate-events="true" data-custom-experience="" data-asset-type="" data-medium-env="prod" data-autostart="false" data-chromeless="false" data-show-ads="true" data-featured-video="true" data-headline="Pelé and who else? Dante's top 3 Brazilians" data-description="OGC Nice defender Dante knows the joy of football. After all, he's Brazilian. So who would Dante say are the all-time top 3 that represent 'o jogo bonito'?" data-duration="01:56" data-source-html=" – منبع: CNN
” data-fave-thumbnails=”{“big”: { “uri”: “https://media.cnn.com/api/v1/images/stellar/prod/200710170359-brazil-world-cup-tease.jpg ?q=x_0,y_131,h_1688,w_3000,c_crop/h_540,w_960” }, “small”: { “uri”: “https://media.cnn.com/api/v1/images/stellar/prod/2007101703 -brazil-world-cup-tease.jpg?q=x_0,y_131,h_1688,w_3000,c_crop/h_540,w_960″ } }” data-vr-video=”” data-show-name=”” data-show- url=”” data-check-event-based-preview=”” data-network-id=”” data-details=””>
پله و چه کسی دیگر؟ 3 برزیلی برتر دانته
پیراهن زرد در تظاهرات سال 2013 علیه دیلما روسف رئیس جمهور سابق و علیه فساد به خیابان ها بازگشت. یک سال قبل از برگزاری جام جهانی در این کشور آمریکای جنوبی، معترضان محافظهکار پیراهنهایی میپوشیدند که نشاندهنده رنگهای برزیل بود، در حالی که معترضان چپگرا از رنگهای دیگری استفاده میکردند.
الکساندر و رزنده جونیور هر دو می گویند که رنگ زرد پیشرفتی از پیراهن های قرمزی است که حامیان دولت در زمان قدرت گرفتن چپ ها می پوشیدند و اشاره به حمایت اساسی از کمونیسم دارد.
الکساندر گفت: «وقتی بولسونارو شروع به دویدن کرد، هوادارانش از رنگ زرد استفاده کردند تا نشان دهند من برزیلی هستم و نمیخواهم در کشورم کمونیسم وجود داشته باشد.
مبارزه برای پیراهن زرد برخی از آنها اشتیاق به بازپس گیری گذشته پیروزمندانه را ایجاد می کند، در حالی که برخی دیگر برای ایجاد معنایی جدید برای نماد نمادین به جلو حرکت می کنند. در کشوری که عمیقاً در فوتبال ریشه دوانده است، این موضوعی است که بعید است از بین برود.
آسومپسائو فکر میکند که فقط برای جامعه فوتبال و برزیلیهایی که با راست افراطی مرتبط نیستند امکان دارد این پیراهن را بازیابی کنند «شاید در پنج یا 10 سال آینده، اما نه اکنون. الان نه.”