مقابله با این آفت موضوع رویداد اخیر سازمان ملل بود که در جلسه افتتاحیه مجمع عمومی برگزار شد و در آن مقامات ارشد خواستار اقداماتی شدند تا اطمینان حاصل شود که عاملان جنایات خود پاسخگو هستند.
“به دنبالش وارد خانه شدم. من نمی دانستم که او به من تجاوز می کند.» ماریاما در 13 سالگی (نام واقعی او نیست) هنگامی که از مدرسه به خانه بازگشت توسط همسایه مورد تجاوز جنسی قرار گرفت: 9 ماه بعد که خودش هنوز بچه بود، مادر شد. من در 16 سالگی دختری دارم که تقریباً یک سال و نیم دارد.
حدود 17 درصد از زنان در کومور حداقل یک مورد خشونت فیزیکی یا جنسی را در زندگی خود تجربه کرده اند و بیش از 30 درصد از دختران در حالی که هنوز کودک هستند ازدواج کرده اند.
سعید احمد سعید، از وزارت بهداشت کومور، میگوید که بیشتر موارد خشونت توسط دختران جوان گزارش میشود: «سال گذشته 173 گزارش خشونت جنسی دریافت کردیم که 162 مورد آن علیه دختران جوان زیر 17 سال بود.»
اما، با توجه به هنجارهای اجتماعی در کومور، و آسیب پذیری اقتصادی زنان، اعتقاد بر این است که آمار رسمی فقط نوک کوه یخ باشد.
گزارش خشونت برای یک زن تابو محسوب می شود و تا زمانی که هنوز در خانه با مرد درگیر مشترک است، به ندرت پیش می آید.
آقای سعید توضیح داد: “زن اغلب منبع درآمدی ندارد و وقتی مردی از زن طلاق می گیرد، دیگر از فرزندان مراقبت نمی کند.” نه خدمات اجتماعی برای مدیریت چنین مواردی وجود دارد و نه مکان هایی که بتوانند سرپناهی پیدا کنند.»
گوش دادن و محافظت
با وجود چالش ها، سازمان ملل متعهد به پایان دادن به همه اشکال خشونت علیه زنان و دختران در کومور است.
آژانس بهداشت باروری سازمان ملل متحد، UNFPA، یک خط تلفن رایگان راه اندازی کرده است که بازماندگان می توانند برای کمک و اطلاعات در مورد دریافت کمک های پزشکی و قانونی تماس بگیرند، و از خدمات شنود و حفاظت از کودکان و زنان قربانی خشونت در پایتخت حمایت می کند. ، مورونی.
این سرویس همچنین خدمات مامایی و پیشگیری از بارداری، مراقبت های پس از تجاوز و غربالگری عفونت های مقاربتی و همچنین ارجاع به بیمارستان ها را ارائه می دهد. از سال 2021 یک روانشناس نیز برای کمک به زنان و دخترانی که به تنهایی از خانواده خود مراقبت کرده اند، مستقر شده است.
آقای سعید میگوید از زمان شروع این سرویس، حدود 17 سال پیش، آگاهی از موضوع خشونت جنسی در کومور افزایش یافته است و زنان و دختران بیشتر از قبل از افتتاح آن حملات را گزارش میدهند.
پس از حمله او، ماریاما، که مصمم به درخواست کمک و عدالت بود، از مرکز کمک های پزشکی و حقوقی دریافت کرد و کارکنان از او حمایت کردند تا پرونده پس از دستگیری مرد در دادگاه ها راه یابد.
“بیشتر مرتکبین هرگز مسئولیت پذیر نیستند”
احساس فوریت در تضمین پاسخگویی در مورد خشونت جنسی در یک رویداد جانبی اخیر در هفتاد و هفتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورد تاکید قرار گرفت، که بر لزوم تمرکز بر نیازها و حقوق بازماندگان بیش از هر چیز تاکید کرد.
دکتر ناتالیا کانم، مدیر اجرایی صندوق جمعیت ملل متحد، گفت: “رویکرد بازماندگان محوری که ما ترویج می کنیم، در مورد گوش دادن به بازماندگان، رفتار با وقار با آنها، و حمایت از پاسخگویی بر اساس نیازها و خواسته های آنها است.”
تعداد بسیار کمی به عدالت دسترسی دارند و اکثر مجرمان هرگز مسئولیت جنایات خود را بر عهده نمی گیرند. چنین مصونیتی بازماندگان را ساکت میکند و عاملان آن را جسور میکند.»
خانم کانم خشونت جنسی را “یک وضعیت اضطراری جهانی که نیازمند تعهد، همکاری و بسیج کامل ما است” توصیف کرد.
او گفت: «خشونت جنسی اجتناب ناپذیر نیست. ما به هیچ وجه نمیتوانیم اجازه دهیم که این وضعیت عادی شود.»
عدالت کوتاه مدت
برای ماریاما، عدالت به طرز ناامیدکننده ای کوتاه بود: متجاوز او پس از گذراندن تنها یک سال در زندان آزاد شد. من هنوز او را در همسایگی خود می بینم، اما همیشه دور می مانم یا مسیرم را تغییر می دهم. اگر بخواهد با من صحبت کند، جواب نمیدهم.»
اگرچه می ترسد دوباره مورد حمله قرار گیرد، اما سرکشی می کند. تمرکز من اکنون تحصیلاتم است: میخواهم وکیل شوم.»
ماریاما می خواهد برای خود و دیگران به خصوص دخترش بایستد. من می خواهم که او بتواند بهتر از خود و سایر دختران جوانی که ممکن است از هر شکلی از آزار و اذیت رنج ببرند دفاع کند.